|
رفتار کرامت‌بنیاد با بزه‌دیده در بستر دیدگاه‌های فلسفی و بین‌المللیِ کرامت انسانی
|
مهرداد رایجیان اصلی*    |
| استادیار حقوق جزا و جرم‌شناسی پژوهشکده تحقیق و توسعۀ علوم انسانی «سمت»، تهران، ایران. |
|
|
چکیده: (148 مشاهده) |
کرامت انسانی از اصل‌های بنیادی حقوق بشر است که هم از دیدگاه فلسفی و هم بین‌المللی به رسمیت شناخته شده است. به موجب آن، هر انسانی گذشته از ویژگی‌هایی مانند قومیت یا نژاد، جنس یا جنسیت، دین یا مذهب، ملیت یا خاستگاه و زادگاه، زبان یا گویش و دیگر ویژگی‌های مشابه، از کرامت یا حیثیت ذاتی بهره‌مند است. به همین دلیل، امروزه کرامت یا حیثیت انسانی را از حق‌های طبیعی بشر می‌شمارند. برای نمونه، از دیدگاه اسلامی، کرامت، نعمتی ست که خدا به بشر داده است که موجب می‌شود انسان و حیثیت او شایسته احترام باشد. از دیدگاه بین‌المللی نیز اصل کرامت انسانی که به طور معمول با تعبیر «حیثیت ذاتی» به کار می‌رود، یکی از هنجارهای شناخته‌شدۀ حقوق بشری ست که در سندهای بین‌المللی به رسمیت شناخته شده است. از نظرگاهی میان‌رشته‌ای، یکی از نمودهای این اصل در بزه‌دیده‌شناسی به چشم می‌خورد که با مفهوم «رفتار منصفانه یا کرامت‌بنیاد با بزه‌دیده» بیان می‌شود. این مفهوم بزه‌دیده‌شناختی را می‌توان بر پایۀ هر دو دیدگاه فلسفی و بین‌المللیِ کرامت انسانی تبیین کرد. مقالۀ پیش رو، با روشی توصیفی ـ تحلیلی، این مفهوم را بر همین دو پایه بررسی می‌کند و نتیجه می‌گیرد که رفتار کرامت‌بنیاد با بزه‌دیده به‌مثابه یکی از حق‌های بنیادی بزه‌دیدگان، افزون بر بنیان‌های عقلی، اخلاقی و دینی، دارای بنیان‌های حقوقی و بین‌المللی ست.
|
|
| واژه‌های کلیدی: کرامت انسانی، رفتار کرامت‌بنیاد، حیثیت ذاتی، بزه‌دیده، حق‌های بزه‌دیدگان |
|
|
متن کامل [PDF 673 kb]
(94 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1403/2/1 | پذیرش: 1403/4/20 | انتشار: 1403/5/26
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
